Het komt jammer genoeg (te) vaak voor dat we te horen krijgen dat een gemeente al een zeer lange tijd doet over het verstrekken van een voorziening. Bij navraag blijkt het helaas meer dan eens zo te zijn dat er wel een melding, maar nooit een aanvraag is gedaan. Dit is begrijpelijk omdat het verschil vaak onduidelijk is en gemeenten niet altijd wijzen op de verschillen.
Het verschil tussen een melding en een aanvraag is echter in juridische zin erg groot. In deze blog zal hier nader op ingegaan worden. Ook zal uiteengezet worden hoe je het proces van melding naar besluit kunt versnellen en waar je op dient te letten.
Wat is een melding en wat is een aanvraag?
Een melding is eigenlijk niets anders dan een hulpvraag die gesteld wordt. Vaak hebben gemeenten verschillende manieren hoe een inwoner zich tot hun kan wenden. Dit kan bijvoorbeeld een Wmo-loket zijn. Als iemand zich meldt met een hulpvraag is er een melding gedaan.
De melding is de eerste stap naar ondersteuning. Als er een melding is gedaan moet de gemeente namelijk onderzoek doen. In het onderzoek dienen de hulpvragen en de mogelijkheden onderzocht te worden.
Een aanvraag volgt meestal na afloop van het onderzoek. Als het onderzoek heeft uitgewezen dat er aanspraak op een voorziening gemaakt kan worden dan kan de gemeente de melding en onderzoek doorzetten of de aanvrager kan dit zelf doen. Dit is het moment waarop er een aanvraag gedaan wordt.
Wat is het juridisch verschil tussen een melding en een aanvraag?
Er is een groot (juridisch) verschil tussen een aanvraag en een melding. Op een melding is de Algemene wet bestuursrecht (Awb) namelijk niet van toepassing. Hierdoor is een gemeente ook niet aan de in de Awb opgenomen termijnen gebonden wat een vlotte afhandeling vaak in de weg staat. Daarnaast is het niet mogelijk om bezwaar te maken, een dwangsom te verkrijgen of om beroep wegens niet tijdig beslissen in te stellen.
Pas wanneer er een aanvraag is gedaan is de Awb van toepassing en kan de gemeente op grond hiervan tot actie bewogen worden. Een beroep op de Awb maakt het namelijk mogelijk om een dwangsom wegens niet tijdig beslissen te verkrijgen of om alsnog een besluit te vorderen.
Voorbeeld:
X meldt zich op 1 maart bij zijn gemeente met een hulpvraag bij zijn gemeente. Hij doet dus een melding. Zijn gemeente heeft dan tot 12 april de tijd om onderzoek te doen (zes weken). Echter heeft de gemeente het erg druk en blijft de melding van X liggen. Dit heeft als gevolg dat het onderzoek pas veel later gedaan wordt en duurt de meldingsfase veel langer dan de zes weken. De aanvraag wordt niet gedaan waardoor er geen besluit afgedwongen kan worden. Dit betekent dat de gemeente zo lang over het onderzoek kan doen als zij wil.
Zes weken na de melding kan er een aanvraag gedaan worden
De wetgever heeft ook ingezien dat het traject van melding tot besluit wel erg lang kan duren als gemeenten zich niet aan termijnen hoeven te houden. Daarom is het mogelijk gemaakt om vanaf zes weken na de melding altijd een aanvraag te doen. Het maakt voor het doen van de aanvraag niet uit of er wel een onderzoek heeft plaatsgevonden, het onderzoek nog niet is afgerond of dat de gemeente zegt dat een aanvraag sowieso wordt afgewezen.
Het gevolg van het doen van een aanvraag is dat de gemeente vaak meer druk voelt om een besluit te nemen. De termijnen van de Awb gaan namelijk gelden wat maakt dat de gemeente binnen twee weken na de aanvraag een besluit moet nemen. Doet de gemeente dat niet dan is zij na een ingebrekestelling een dwangsom verschuldigd en is het mogelijk om via de rechter een besluit af te dwingen.
Terug naar het voorbeeld:
X heeft zich op 1 maart bij de gemeente een melding gedaan. Zijn gemeente dient dan uiterlijk 12 april het onderzoek te hebben afgerond. Als X op 13 april een aanvraag moet de gemeente uiterlijk 27 april een besluit te nemen. Als er geen besluit is genomen en X stelt de gemeente in gebreke dan heeft de gemeente nog twee weken, dus tot 11 mei, om een besluit te nemen. Is er op 11 mei nog geen besluit genomen dan is de gemeente een dwangsom verschuldigd en kan X naar de rechter om een besluit af te dwingen.
Als X er voor zorgt dat er een aanvraag gedaan wordt zijn er dus veel meer mogelijkheden om een besluit te krijgen. Daarom adviseren wij altijd om zo snel mogelijk een aanvraag te doen.
Hoe zorg ik voor een vlotte afhandeling van mijn aanvraag?
Bij JUROP krijgen we nogal eens te horen dat gemeenten het erg druk hebben en daarom niet op tijd een besluit op de aanvraag genomen kan worden. Bij JUROP vinden we dat drukte niet op burgers afgewend kan en mag worden en dus geen reden is om het proces lang te laten duren.
Wij adviseren dan ook om de termijnen in de gaten te houden en gemeenten hierop te wijzen.
Wij adviseren de volgende stappen:
- Doe een melding en verkrijg hier een bevestiging van
- Zorg dat er zes weken na de melding een aanvraag gedaan wordt. Uiteraard zorg je voor een bevestiging hiervan
- Stel de gemeente in gebreke als er twee weken na de aanvraag nog geen besluit is genomen
- Schakel JUROP in als er na de termijn uit de ingebrekestelling nog geen besluit is genomen.
Hoe kan JUROP mij helpen?
Uit het voorgaande blijkt dat de gemeente na een melding onderzoek moet doen en dat er in ieder geval zes weken na de melding een aanvraag gedaan kan worden. Als de gemeente ook na de ingebrekestelling nog geen besluit neemt dan kan JUROP je helpen om een besluit af te dwingen en zo duidelijkheid te verkrijgen.
Wilt u bespreken hoe JUROP u kan helpen? Neem dan contact op via de check, laat een terugbelverzoek achter of stuur een e-mail naar info@jurop.nl.
